www.timberships.fora.pl

kgerlach

Henri Le Bouthillier (Bouthilier, Bouillier) de Rancé urodził się 7.10.1634 w rodzinie pochodzącej z Bretanii. Jego rodzicami byli Denis Le Bouthillier (pan de Rancé, baron de Verets, sekretarz królowej Marii Medycejskiej, radca królewski) i Marguerite (albo Charlotte) Joly (July) de Fleury. Znany był w marynarce jako Henri, kawaler de Rancé. Od wczesnej młodości służył na francuskich galerach. Dostał stopień kapitana okrętu 4.03.1663 w Tulonie. Od 10.02.1672 miał rangę kapitana galiota. Awansował 2.02.1673 na kapitana galery. W latach 1673-1679 dowodził 5-działową galerą zwykłą Superbe w Marsylii, Tulonie, eskadrach Brossardière'a, Vivonne'a (walczył pod Collioure w 1674, pod Palermo 2.06.1676). Henri Le Bouthillier de Rancé został 18.05.1681 Kawalerem Zakonu Św. Jana z Jeruzalem, Wielkiego Przeorstwa Francji. Od 1682 do 1688 był kapitanem kolejnej francuskiej 5-działowej galery zwykłej Superbe w Marsylii i u wybrzeży Hiszpanii, w eskadrach Mortemarta, Duquesne'a. W 1688 wysłano go ku brzegom Anglii dla obserwowania ruchów sił morskich księcia Oranii, który zmierzał do objęcia tronu angielskiego. De Rancé awansował w 1701 na szefa eskadry galer. Otrzymał w 1717 lub 1718 rangę generała-porucznika galer "w uznaniu długoletniej służby", jak chcą jego admiratorzy, a w rzeczywistości z zupełnie innej przyczyny. To stanowisko było bowiem kupowane i to za straszne pieniądze. Nabył je markiz de Roye dla swojego synka, diuka d'Enville (d'Anville); ale że szczeniak miał wtedy 8 latek, ktoś musiał go zastępować. Markiz odstępował więc czasowo godność najstarszym czynnym oficerom galer; w 1717 kawaler Le Bouthillier de Rancé dobijał do 83 lat, stąd padło na niego. Był też gubernatorem portu w Marsylii. Kiedy w 1720 w tym mieście kolejna fala pojawiającej się okresowo zarazy przybrała takie nasilenie, że nie było komu grzebać zmarłych, wysłał do tej roboty galerników; aby jednak nie osłabiać siły bojowej floty galer, wpadł na bardzo chwalony pomysł racjonalizatorski - kierował tam tylko tych, którzy już odsłużyli swoje wyroki (nie wszystkie były dożywotnie), ale nie zdążyli zniknąć, oraz inwalidów niezdolnych do dalszego wiosłowania; gdy umierali na skutek zarazy "oszczędzano na jedzeniu dla nich"! Kawaler de Rancé wycofał się z marynarki w 1720. Zmarł 14.03.1726 (lub dzień wcześniej) w Vernassal.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Annibal de Séguiran Gardanne pochodził ze szlachty urzędniczej z Prowansji, urodził się po 1636. Jego rodzice to Henri de Séguiran Badet (współsenior de Gardanne, adwokat parlamentu Prowansji) i Anne de Puget Fuveau, którzy pobrali się 2.12.1635. Był ich drugim synem. Został Kawalerem Maltańskim w 1653, służył na galerach francuskiej marynarki wojennej. Otrzymał 8.01.1668 rangę "podporucznika galery". W 1669 kawaler de Séguiran w stopniu podporucznika galery służył na 5-działowej galerze zwykłej Valeur w eskadrze Vivonne'a, uczestnicząc w walkach o Kandię 2.07-21.08.1669. W latach 1670-1671 w randze "porucznika galery wiceadmiralskiej" (lieutenant de La Patronne) był pierwszym oficerem 5-działowej wielkiej galery Patronne w Marsylii i w eskadrze Vivonne'a u wybrzeży Włoch. Najpóźniej od 1675 (a może już od 1672) do 1678 był pierwszym oficerem następnej 5-działowej wielkiej galery Patronne w Marsylii, Tulonie, Mesynie, w eskadrach Brossardière'a, Vivonne'a (walczył pod Augustą 15.08.1675, pod Palermo 2.06.1676). Awansował 26.01.1680 na "porucznika galery admiralskiej" (lieutenant de La Réale) i od 1682 do 1683 był oficerem na 5-działowej wielkiej galerze Réale w Marsylii, pod Algierem, w eskadrach Noaillesa, Duquesne'a (zwalczał korsarzy algierskich, brał udział w bitwie pod Cherchell 25.07.1682, w ataku na Algier 15.08). Został "kapitanem galery" 17.03.1683. Od 1686 do 1689 kawaler de Séguiran dowodził 5-działową galerą zwykłą Fière w Marsylii, u wybrzeży Włoch (w eskadrze Noaillesa), w Tulonie, u wybrzeży Katalonii. W strukturach Kawalerów Maltańskich był od 11.04.1712 namiestnikiem Wielkiego Przeora Saint-Gilles. Przewodniczył 1.05.1712 zgromadzeniu Kawalerów i nosił odtąd tytuł komandora Plan de Peyre. W latach 1712-1718 był komandorem Puimoisson. W marynarce francuskiej zrobiono go 15.12.1715 szefem eskadry galer. Wycofał się 1.01.1721. Zmarł 15.01.1721 w Marsylii, gdzie mieszkał.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedź.
Poproszę o opisanie losów francuskich oficerów, są nimi Hyacinthe Dumas de Manse de Mougères (12.04.1657 – 1731) oraz Joseph-Louis-Dominique de Cambis de Velleron (23.04.1658 - 06.01.1736).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Hyacinthe Dumas de Manse, pan de Mougères (znany też jako Hyacinthe, kawaler de Manse-Mongère) urodził się 12.04.1657. Pochodził z rodziny oficerów galer marynarki francuskiej i sam robił karierę w Korpusie Galer. Jego rodzicami byli Antoine Dumas de Manse (senior de Fos, zmarły w 1684 szef eskadry galer) i Catherine de Gep. Starszy brat (ur. w 1756), także Antoine Dumas de Manse (pan de Fos i de Sauvian), był też kapitanem galery, więc do 1692 (kiedy zmarł) trudno odróżnić ich losy - w pewnym momencie na galerach służyli zresztą w tym samym czasie we trójkę - ojciec i dwóch synów. Hyacinthe Dumas de Manse został "podporucznikiem galery" 20.03.1677. Służył w tym stopniu od 1677 do 1679 na 5-działowej galerze zwykłej Princesse w Mesynie (zimowanie 1677/1678) i w Marsylii. Od 1682 do 1683 był podporucznikiem na następnej 5-działowej galerze zwykłej tej nazwy w Marsylii, dowodzonej przez ojca, szefa eskadry. W latach 1686-1687, już w stopniu "porucznika galery", służył jako główny oficer na 5-działowej galerze zwykłej Amazone w eskadrze Noaillesa u wybrzeży Włoch i w Marsylii. W latach 1688-1689 był porucznikiem na następnej 5-działowej galerze zwykłej tej nazwy w Tulonie, Marsylii, pod Algierem, w eskadrach Noaillesa, d'Estréesa. W 1693 dowodził 5-działową galerą zwykłą Magnifique. Został potem "szefem eskadry galer". Był kawalerem Orderu Św. Ludwika. Zmarł w 1731.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Joseph-Louis-Dominique de Cambis, markiz de Velleron, pan de Cayranne (Cayrane, Queyrane) i de Fargues, urodził się 23.04.1658 w Avignon. Zarówno ze strony ojca jak matki pochodził z bardzo wpływowych rodzin (mających w swych szeregach admirałów i kardynałów), stąd od początku było wiadomo, że czeka go wielka kariera i równocześnie pełna bezkarność. Ród de Cambis (de Cambi) pochodził z Florencji, gdzie był znany od XIII w. (odgrywał też ważną rolę w Neapolu) sprawując szereg istotnych urzędów. Jego osiedlenie się we Francji ma luźny związek z tzw. "niewolą awiniońską" papiestwa. Wprawdzie w całym tym okresie (1309-1377) de Cambi pozostawali we Włoszech, ale kiedy za udział w krwawym, lecz nieudanym spisku na życie Medyceuszy w 1478 musieli uciekać, wybrali południową Francję, w tym hrabstwo Venaissin, z Awinionem. Na terytorium tym nie rezydowali już następni papieże, jednak zostało ono przez papiestwo wykupione. Żyjąc w Awinionie przedstawiciele jednej z gałęzi rodu de Cambis mieszkali więc równocześnie w państwie kościelnym (w jego eksklawie do 1791) i w Prowansji, będącej krainą francuską. Służyli obu władzom, w zależności od upodobań i okoliczności. Jest to o tyle istotne, że de Cambis mieli francuski tytuł wicehrabiego (król Francji wyniósł baronię d'Alais w 1574 do rangi wicehrabstwa), ale tytuł markiza - pod jakim powszechnie znano francuskiego oficera Korpusu Galer, który nas tu interesuje - otrzymali dopiero 31.07.1668 od papieża Klemensa IX. Rodzicami Josepha-Louisa-Dominique'a de Cambis byli Francis de Cambis (markiz de Velleron od 1668) oraz Jeanne de Forbin-Janson. On sam zaczął służbę w roli pazia Ludwika XIV, potem walczył we Flandrii jako ochotnik - okrętował się na żaglowcach i galerach. W 1679 był "podporucznikiem galery" na 5-działowej wielkiej galerze Dauphine w Marsylii. W latach 1682-1683 markiz de Velleron na stanowisku "porucznika galery wiceadmiralskiej" (lieutenant de La Patronne) służył na 5-działowej wielkiej galerze Patronne: w Marsylii, w eskadrze Noaillesa zwalczającej korsarzy algierskich, w eskadrze Duquesne'a pod Kadyksem (w lipcu 1682). Słynął z warcholstwa typowego dla wielkich panków i lekceważył rozkazy nakazujące mu stawianie się na okręty w określonym terminie. Za drugim razem uratowała go tylko interwencja biskupa Beauvais. W 1686 markiz de Velleron nadal w stopniu "porucznika galery" przebywał na 54/64-działowcu Parfait w eskadrze przybyłej z Tulonu pod Kadyks, w roli dowódcy oddziału żołnierzy zaokrętowanych z galer. W latach 1686-1688 był "porucznikiem galery" na 5-działowej galerze zwykłej France w Marsylii. Od 1.08.1688 miał rangę "porucznika galery admiralskiej" (lieutenant de La Réale) i służył w 1689 na 5-działowej wielkiej galerze Réale w eskadrze Noaillesa operującej u wybrzeży Hiszpanii (Katalonii). W 1690 awansował na "kapitana galery". Ożenił się 31.01.1693 z Angélique de Cambis, damą de Fargues. Mieli dzieci. W 1693 dowodząc galerami zwalczał u wybrzeży Prowansji korsarzy z Majorki. Papież dał mu w 1693 honorową rangę generała-porucznika piechoty miasta Awinion oraz hrabstwa Venaissin. Na galerach walczył pod Algierem, Genuą i Rozo. W 1699 dowodził 5-działową galerą zwykłą Gloire. W 1701 uczestniczył w obronie Kadyksu przed Anglikami i Holendrami. Został w 1701 kawalerem Orderu Św. Ludwika. Około 1715 dano mu funkcję "kapitana generalnego wybrzeży Prowansji". W 1715 czy 1716 został komandorem Orderu Św. Ludwika. W 1716 był delegatem Stanów hrabstwa Venaissin, wysłanym z okazji objęcia tronu przez Ludwika XV. Otrzymał 10.12.1720 rangę "szefa eskadry galer". Zmarł 6.01.1736 w Avignon.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów francuskich oficerów, są nimi Louis Gouffier de Roannez (1648 - 22.04.1734) oraz Paul-François de La Grange d'Arquian (1670 - 04.05.1745).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Louis Gouffier (Goufier) de Roannez (de Roanès, de Roannais) de Gonnord (Gonord, Gonore) urodził się w 1648 w Périgord. Zwany był grzecznościowo hrabią de Roannez i kawalerem de Gonnord. Pochodził z bardzo starej i wpływowej rodziny arystokratycznej osiadłej w Poitou. Jego rodzicami byli Charles-Louis Gouffier de Roannez (zmarły w 1671 hrabia de Gonnord i de Maulévrier, młodszy syn diuka) i Madeleine d'Abzac de La Douze. Na nieszczęście miał o rok starszego brata, Louisa-Charlesa-Léonora, który też służył w Korpusie Galer, praktycznie w tym samym czasie. Był w marynarce wojennej od 1668, uczestnicząc wówczas we francuskiej odsieczy dla Kandii. Z uwagi na wspomnianego brata do 1701 prawie nigdy nie wiadomo na pewno, który fakt z życia dotyczy którego z nich. Od 31.03.1677 był ochotnikiem na 32/34-działowcu Hardi w Rochefort. Został "porucznikiem galery" w 1678. Awansował w styczniu 1685 na "kapitana galery". W 1687 dowodził 5-działową galerą zwykłą Valeur w Marsylii i w eskadrze Béthomasa, która miała operować u wybrzeży Katalonii, ale nie doszła tam z powodu sztormu (jeśli to nie chodziło o jego brata). W latach 1686-1689 był kapitanem dwóch kolejnych 5-działowych galer zwykłych o nazwie Princesse (z 1679 i z 1687) w Marsylii, Tulonie, w eskadrze Noaillesa u wybrzeży Włoch oraz u wybrzeży Katalonii. W 1691 uczestniczył w obleganiu Nicei. Został w 1694 kawalerem Orderu Św. Ludwika. Od 1701 był dziedzicem de Gonnor i de Maulévrier. Od 1703 stacjonując w Cette przechwytywał pomoc wysyłaną morzem powstańcom w Cévennes. Zwalczał korsarzy u wybrzeży włoskich w okolicach Genui. Eskortował konwoje do Włoch. Uczestniczył w 1705 w obleganiu Piemontu i zniszczeniu twierdzy w Nicei. Awansował 16.12.1715 na szefa eskadry galer. Został 3.09.1720 generałem-porucznikiem galer. Dostał w 1720 komandorię Orderu Św. Ludwika. Lubił pisać listy i zajmował się poezją, przyjęto go więc do Akademii Nauk w Marsylii; był przewodniczącym tej instytucji w 1733. Zmarł 22.04.1734 w Marsylii.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Paul-François de La Grange, hrabia d'Arquian (Arquien, Arquyan) urodził się ok. 1670. Pochodził ze średniozamożnej rodzony szlacheckiej z Nivernais. Jego rodzicami byli Antoine de La Grange (wicehrabia de Soulangis, zwany hrabią d'Arquien) i Louise Charpemtier albo Madeleine de Goussaut. Był blisko spokrewniony z Marią-Kazimierą-Luizą de La Grange d'Arquien, czyli "Marysieńką" Sobieską, królową Polski. Został gardemarynem w 1688. Od 1690 miał rangę "chorążego liniowca". Awansował w 1692 na "porucznika liniowca". Po zakończeniu wojny Francji z Ligą Augsburską służył podczas wojny o sukcesję hiszpańską. Awansował w 1703 na "kapitana fregaty". Został w 1705 kawalerem Orderu Św. Ludwika. W 1705 hrabia d'Arquian dowodził 46-działowcem Héros w Quebeku i koło Belle Ile. W 1706 otrzymał stanowisko kapitana straży wybrzeża w Bretanii i awansował na "kapitana liniowca". Ożenił się 12.04.1706 z Lucrèce Jousselin-Melforts. Mieli dzieci. W 1707 d'Arquian przebywał w Portsmouth. Wysłany do Indii Zachodnich, był w latach 1709-1711 gubernatorem Grenady. Przenoszono go w roli szefa administracji na kolejne wyspy Antyli (Sainte Croix 1.09.1711, potem Tortugę). Był głównodowodzącym w Cap Français na San Domingo, kiedy 25.06.1712 zmarł gubernator tej wyspy, Nicolas Gabaret. Do czasu przybycia następcy hrabia d'Arquian miał pełnić obowiązki gubernatora San Domingo. Mianowano go 29.06.1712, objął urząd 29.08.1712. Nowy gubernator (hrabia de Blénac) został wyznaczony 1.10.1712, ale mógł zająć stanowisko dopiero 13.06.1713. Wówczas hrabia d'Arquian wrócił na poprzednie miejsce, do Cap Français. Owdowiał w 1717. Pozostawał gubernatorem Cap Français do listopada 1722. Wrócił do Rochefort w 1723. Przy odchodzeniu w stan spoczynku dostał rangę "szefa eskadry". Był też namiestnikiem królewskim w prowincji Aunis. Zmarł 4.05.1745 w Rochefort.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów francuskich oficerów, są nimi François-Louis de Trémigon (19.11.1697 - ...) oraz Hervé-René Guymont du Coudray (... - 13.11.1745).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

François-Louis de Trémigon (Trémignon) pochodził ze szlacheckiej rodziny bretońskiej. Urodził się 19.11.1697 w Coathual (Coëthual). Jego rodzicami byli François-Julien de Trémigon (pan de la Rivière i de la Ville-Hervé, porucznik regimentu dragonów) i Marie-Anne Picot de Coëthual (Coathual). Zaczął służbę w marynarce francuskiej w 1714, ale nie kwapił się zbytnio do zdobywania potrzebnego stażu na morzu i wciąż był gardemarynem (Flagi Admiralskiej) w 1724, kiedy wszedł na pokład żaglowca Duc de Maine wyznaczonego do odbicia z rąk Holendrów fortów Arguin (Arkin) i Portendick w zachodniej Afryce - de Trémigon pełnił w tej wyprawie funkcję porucznika zaokrętowanych grenadierów i dowodził szturmem na Arguin. Wyróżnił się także podczas ataku na Portendick. Ożenił się 20.09.1729 w Breście z Marie-Louise-Agnès de Longueville. Mieli dzieci; dwóch synów było potem 'kapitanami liniowca". W marynarce wojennej François-Louis de Trémigon już podczas podpisywania kontraktu małżeńskiego miał rangę "chorążego liniowca", więc nieprawdziwa jest powtarzana w sieci informacja, jakoby został nim dopiero w 1733. W latach 1734-1735 służył w eskadrze admirała Duguay-Trouin. W 1739 wziął udział w kampanii w Luizjanie, zorganizowanej w celu eksterminacji niepokornych Indian, ale nie wyszedł na tym dobrze, ponieważ wojownicy z plemienia Chickasaw wytłukli mu połowę ludzi, a on sam złapał chorobę (może w walce z Indiankami), po której był częściowo sparaliżowany. W latach 1743-1744 służył na 46-działowcu Argonaute w czasie kampanii w okolicy kanału La Manche. W 1745 był drugim kapitanem (pod Du Boisem de La Motte) 52-działowca Caribou u wybrzeży San Domingo, gdzie okręt ten zwalczał korsarzy, a potem eskortował konwój z tej wyspy do Brestu. W 1748 François-Louis de Trémigon dowodził 28-działową fregatą Emeraude i awansował na "kapitana liniowca". Podczas wojny siedmioletniej zatrudniono go w obronie wybrzeża, być może dlatego, że częściowy paraliż przeszkadzał w zajęciach na morzu. W 1764 odszedł z aktywnej służby i dostał na odchodnym honorową rangę "szefa eskadry". Był kawalerem Orderu Św. Ludwika.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

kgerlach

Hervé-René (czasem określany tylko imieniem René, a niekiedy tylko imieniem Hervé) Guymont (Guimont, Guimond) du Coudray służył jako gardemaryn, w 1692 był pisarzem w marynarce. Między 1692 a 1701 w artylerii marynarki przechodził przez stopnie podporucznika, porucznika i kapitana. Ok. 1704 dowodził 40-działowcem Alcion i wraz z licznymi mniejszymi jednostkami osłaniał konwój żeglujący do Ameryki. Awansował na "kapitana liniowca" 1.11.1705. W 1709 był dowódcą 50/54-działowca Maure. Kiedy w okresie 1713/1714 (albo już w 1711) wyposażono do służby korsarskiej (na rzecz i koszt Louisa-Françoisa Mouffle de Champigny, dyrektora Kompanii Wschodnioindyjskiej) królewskie okręty Mercure (60 dział), Jason (58 dział) i fregatę Vénus (16 dział), oddano je pod dowództwo Guymonta du Coudray; kierował się do Indii Wschodnich, częściowo z towarami; w czerwcu 1715 jego żaglowce przebywały (po drodze) w Bahia. Został 28.06.1715 kawalerem Orderu Św. Ludwika. Operował wspomnianą trójką jednostek do 1716. Dowodził okrętami w marcu 1717, w grudniu 1719, w marcu 1721, w kwietniu 1724 i w 1733. Zmarł 13.11.1745 w Rochefort.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów francuskich oficerów, są nimi Antoine-Henri de Villeneuve de Trans de Tourettes (... - 26.01.1741) oraz Jean-Léonard Rochechouart-Montpipeaux de Mortemart (... - 19.03.1741).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Antoine-Henri (Antoine-Henry, Antoine) de Villeneuve de Trans de Tourettes urodził się około 1672 w Paryżu. Pochodził z bardzo starej i rozgałęzionej rodziny prowansalskiej Villeneuve. Jego rodzicami byli Pierre de Villeneuve (hrabia de Tourettes, markiz de Trans, namiestnik króla w Prowansji) oraz Marie-Françoise Bitaud (Bitaut) de Vaillée. Przyjęto go do Kawalerów Maltańskich w 1685. Podobno zaczął służbę w korpusie galer marynarki francuskiej w 1690 jako "gwardzista sztandaru galer", ale z drugiej strony był jakiś Villeneuve de Trans-Tourettes, który został "chorążym galery" już 1.08.1688 i w 1689 służył na 5-działowej galerze zwykłej Princesse w eskadrze Noaillesa zwalczającej galery hiszpańskie u wybrzeży Katalonii, więc może jednak to niego chodziło. Otrzymał potem rangę chorążego galery. Awansował w 1701 na "porucznika galery". W 1704 był porucznikiem na 5-działowej wielkiej galerze Patronne. Został w 1711 kawalerem Orderu Św. Ludwika. Dostał 8.08.1712 stanowisko/tytuł kapitana generalnego straży wybrzeża. Awansował 23.01.1713 na "kapitana-porucznika". Dowodził wówczas 5-działową galerą zwykłą Perle. Zawieszono go 11.05.1718, ale w tym samym roku przywrócono do służby. Awansował 18.03.1725 na "kapitana galery". Zwany był komandorem de Villeneuve-Trans. W Zakonie Kawalerów Maltańskich dostał stanowiska/tytuły komandora de Villedieu-lès-Bailleul i komandora Saint-Mauris (w Pikardii). Awansował 1.07.1739 na "szefa eskadry galer". Zmarł 26.01.1741 w Marsylii.

Jean-Léonard (Jean-Léonor) de Rochechouart, zwany kawalerem de Montpipeau oraz grzecznościowo markizem de Montpipeau (Monpipeau, Montpipeuf, Montpipaud), pochodził z najbogatszej gałęzi - de Mortemart - potężnego rodu de Rochechouart. Jego rodzicami byli Charles de Rochechouart (markiz de Montpipeau, brygadier armii królewskiej, który zginął w walce 19.09.1691 lub w październiku 1692) i Michelle Aubri (Louise-Michelle Aubry, Michèle-Louise Aubry). Jean-Léonard został gardemarynem w 1706. Awansował na "kapitana liniowca" w 1727. Był kawalerem Orderu Św. Ludwika. Zmarł 19.03.1741 na pokładzie okrętu, którym dowodził. Nie był żonaty i nie miał dzieci.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedzi.
Poproszę o opisanie losów francuskich oficerów, są nimi Pierre-Bernard de Fontette (19.09.1686 - 15.03.1767) oraz François-Félix des Bordes de Folligny (1690 - 1767, awans kapitański otrzymał w 1738).
Pozdrawiam Janusz.

kgerlach

Pierre-Bernard de Fontette (pan de Sommery) urodził się 19.09.1686 w Gilly-sur-Loire, w rodzinie służącej w Korpusie Galer od XVII w. Jego rodzicami byli Hyacinthe-Saladin de Fontette (muszkieter królewski, administrator w Burgundii, zmarły w 1688) i Françoise de Châlus (zmarła w 1691). Wstąpił do gwardzistów sztandaru galer w 1705. Awansował 1.10.1732 na "kapitana galery". Ożenił się 25.08.1736 w Dijon z Lazarine Lamy. Mieli dzieci. Owdowiał w 1746. W 1747 dowodził 3-działową galerą zwykłą Hardie w Théoule-sur-Mer. W 1749 był kapitanem 5-działowej wielkiej galery Dauphine, z którą przeszedł z Marsylii do Tulonu oraz uczestniczył w przewozie księżnej Parmy (Elżbiety, córki Ludwika XV, zarazem infantki hiszpańskiej jako żony don Filipa, syna króla Hiszpanii Filipa VI) z Antibes do Genui. W 1751 dowodził galerą chroniącą wybrzeża Prowansji. W 1752 był kapitanem 3-działowej galery zwykłej Brave; opuścił Tulon 20.08.1752 z trzema innymi galerami udając się do Genui po księżną Parmy; wysadził ją 5.09.1752 w Antibes i 14.09.1752 wrócił do Tulonu. W 1753 przewoził księżnę Parmy z Antibes do Genui. Oczywiście takie podwózki zaowocowały awansem 1.01.1754 na szefa eskadry galer i komandorią Orderu Św. Ludwika. Został też honorowym kawalerem parlamentu w Dijon. Zmarł 15.03.1767 w Dijon.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach