www.timberships.fora.pl

JacekZet

Jak wyglądał ster Pakenhama zastosowany na przykład na trójpokładowcu "Saint George" w grudniu 1811 roku po stracie normalnego steru?

kgerlach

Dla sporządzenia steru Packenhama brano zapasową stengę, obcinano ją na długość odpowiadającą długości trzonu sterowego i ustawiano „do góry nogami”. Następnie rozcinano zapasowe dolne dyby od krótszego brzegu do otworu prostokątnego, przerabiając ten otwór na otwartą z przodu szczelinę. Poprzez okrągły otwór nakładano dyby od dołu na stengę i zabezpieczano przed przesunięciem poprzez przybicie z tyłu do tego improwizowanego trzonu dwóch kawałków (jednego nad, drugiego pod dybami) z wcześniej odciętej części stengi. Szczelina w dybach wchodziła na tylnicę i w ten sposób dyby stawały się dolnym zawiasem improwizowanego steru. Tylną część płetwy sterowej wykonywano z rozmaitych krótszych desek lub drzewc, a całkiem z tyłu, na dole, przybijano jeszcze policzek masztowy, Całość, mocno zbijaną gwoździami, wzmacniano kilkoma listwami poziomymi łączącymi drzewca płetwy, też obficie przyszpilanymi. Powyżej płetwy przybijano od tyłu trzonu (ale z wycięciem ciesielskim dla pewności osadzenia) poprzeczkę kotwicy, ustawioną w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny płetwy. Gaje mocowane do krańców tej poprzeczki utrzymywały górny koniec steru przy tylnicy. Ponieważ w górze tymczasowego trzonu sterowego znajdował się otwór na klucz masztowy (typowy dla stengi), wykorzystywano go dla osadzenia nowego rumpla. Trzon sterowy obracał się więc w dole w okrągłym otworze dyb, wyżej przytrzymywały go gaje, a szczyt wchodził w pochwę (koker) trzonu sterowego.
Krzysztof Gerlach